Opera nasza duma

Pamiętam, kiedy obejmował stery w Operze Nova, był wtedy bardzo młody, bez większego doświadczenia. Wielu melomanów zadawało sobie pytanie: Jak ten wywodzący się z Gdańska dyrygent sobie poradzi? Przecież wyzwaniem była nie tylko strona artystyczna, ale i techniczna. Budynek Opery Nova wciąż był wtedy najdłużej trwającą budową w tej części kraju, na wszystko brakowało pieniędzy. Idea budowy powstała, kiedy chodziłem do podstawówki, a więc, zapewniam, że było to bardzo dawno. Pani na lekcjach muzyki zapewniała nas, że nad Brdą będzie kiedyś wielki i piękny budynek. Jego początki powstawania oglądałem prawie z okna, wszak mieszkałem na ul. Garbary. Pani nauczycielka miała rację, choć budowa trwała blisko ćwierć wieku. Maciej Figas poradził sobie znakomicie, i jako menager i jako odpowiedzialny za stronę artystyczną. Zbudował mocny zespół, potrafi przyciągnąć nad Brdę najlepszych artystów nie tylko z Polski i Europy, stworzył w końcu Festiwal Operowy i utrzymuje go na bardzo wysokim poziomie. Przeskakuje kłody, które są mu rzucane pod nogi głównie przez polityków. Musi się przecież borykać ze wciąż ograniczanym budżetem, a prywatni sponsorzy, niestety, nie wyczuwają w operze tego olbrzymiego potencjału. I Festiwal, i zespół Opery z dyrektorem Figasem na czele, i nasza bydgoska publiczność – to wszystko należy do miejskich fenomenów. Szanujmy to więc, dbajmy i rozwijajmy. Tego właśnie zazdroszczą nam inni.